tłumaczenie: Wojciech Góraś
Wydawnictwo: Muza
ocena: 7,6/10
O Marii Skłodowskiej-Curie czytać trzeba!
Oczywiście o jej wyjątkowości trudno pisać, bo brzmi to banalnie, ale patrząc jaką jest inspiracją dla świata, trudno zrozumieć dlaczego w rodzinnym kraju jest często dużo mniej znana. I mimo wielu lat, które upłynęły od jej śmierci, jej postawa jest na wskroś współczesna. Nie wiem czego uczą teraz w szkołach, ale przedmiot poświęcony jej życiu naukowemu i postawie życiowej z pewnością przyniósłby same korzyści. Inspirujący może być chociażby taki cytat: "Ja zaś myślę, że w każdej epoce można mieć życie interesujące i
użyteczne, a o to głównie chodzi, aby go nie zmarnować i móc sobie
powiedzieć, jak Jean Christophe (autor Romain Rolland) „Jak tylko mogłem”.
Książka rozpoczyna się od roku 1911 z jednej strony drugą Nagroda Nobla, ale z drugiej rok upokorzeń i klęsk związanych ze skandalem, który wybuch po ujawnieniu jej związku z Langevinem. To opowieść o konsekwentnie realizowanej drodze naukowej mimo wojny, braku funduszy i i innych przeciwnościach. Książka zgodnie z tytułem jest opowieścią nie tylko o Marii ale też jej dwóch córkach Irenie i Ewie oraz ich rodzinach. Wyraźnie zaakcentowany został wątek związków trzech pań Curie z Ameryką, niezbyt często opisywany.
Minusem książki jest pobieżne potraktowanie historii córek po śmiercie Marii, chętnie szerzej bym o tym poczytała. Ponadto, bardzo dyskretnie i idealistycznie opisano relacje w małżeństwie Ireny, ale cóż...
A dla naukowców i tych co decydują o ich życiu zawodowym polecam wypowiedź Marii Skłodowskiej-Curie o badaniach naukowych na str. 88-89 tej książki.
tłumaczenie: Zofia Uhrynowska-Hanasz
Wydawnictwo: Albatros
ocena: 7,5/10
Zaintrygowała mnie okładka z jedna z moich ulubionych aktorek czyli Rachel Weisz. Filmu jeszcze nie oglądałam, ale po przeczytaniu książki muszę to zrobić.
Książka jest specyficzna. Akcja toczy się w nieco wolniejszym tempie niż we współczesnych książkach, ale napięcie utrzymuje się przez większość historii.
Oto młody Filip Ashley
otrzymuje zaskakująca informację o małżeństwie swojego wuja, z którym mieszkał
od dzieciństwa. Zdaniem Filipa nic nie zapowiadało tej katastrofy. Dla
poratowania zdrowia wuj wyjechał do Toskanii i tam odświeżył relacje z kuzynką
Rachelą. Wkrótce wuj umiera, a pogrążony w bólu Filip jest przekonany, że winna
jest kuzynka Rachela. Tymczasem jej przyjazd do Kornwalii burzy wszystkie jego
dotychczasowe wyobrażenia. Jaka jest prawda i czy można ją poznać?
To świetny thriller
psychologiczny, ale oczywiście vintage ze
wszystkimi związanymi z tym zaletami i wadami. Mnie czasem do szału
doprowadzała naiwności Filipa usprawiedliwiana i młodym wiekiem, i brakiem
kontaktów w kobietami, ale gdyby tak przyjrzeć się obecnym zachowaniami niektórych
znajomych to można dostrzec wiele analogii Polecam zwłaszcza miłośnikom gatunku
w starszym wydaniu!
seria: Komisarz Montalbano
tłumaczenie: Maciej Brzozowski
Wydawnictwo: Noir sur Blanc
ocena: 8/10
To jedna z lepszych opowieści o Komisarzu Montalbano!
W komisariacie w Vigacie, jak w polskim filmie, nic się nie dzieje. Nudząc się okrutnie Komisarze podejmuje wyzywanie jakie otrzymuje w anonimowych listach zatytułowanych "Polowanie na skarb". Ale nie jest to niewinna zabawa w polowanie na skarb, to pojedynek między Montalbano a bardzo, bardzo dziwnym nadawcą tych przesyłek...
Świetna intryga kryminalna, ale poza nią trafne spostrzeżenia odnośnie naszej rzeczywistości, w tym językowej. Ja też mam alergię na nadużywanie czasownika "dedykować"!:)
Poza tym zespół komisariatu w Vigacie w znakomitej formie, w tym niesamowity Catarella (to
niezmiennie mój ulubieniec!), który tym razem rozwiązuje krzyżówki - i jak tu się nie uśmiechać:)
Dla miłośników Montalbano lektura obowiązkowa, dla tych co nie czytali polecam świetny kryminał, przy tym inteligentnie i dowcipnie napisany!
Dla szukających ksiazki zwłaszcza w księgarniach stacjonarnych uwaga: nowa szata graficzna!
tłumaczenie: Przemysław Hejmej
seria: Harry Bosch
Wydawnictwo: Sonia Draga
ocena: 7,4/10
Kolejne śledztwo Harrego Boscha - detektywa w Wydziale Zabójstw, rozpoczynającego ostatni rok przed emeryturą. Tym razem współpracuje z Lucią Soto, która chociaż posiada zaledwie 5 lat policyjnego stażu, to jest też bohaterka mediów, po odważnym zachowaniu w takcie napadu na sklep. Śledztwo zaczyna się zaskakująco: umiera muzyk Merced, który 10 lat wcześniej w wojnie gangów został postrzelony. Kula utkwiła mu w kręgosłupie i stal się inwalidą. Ale lokalny polityk zobaczył w tym swoją szanse i traktuje Merceda jako "integralny element kampanii wyborczej". Powstają wątpliwości czy postrzał był przypadkowy i czy to rzeczywiście muzyk był celem. Sprawa jest medialna więc naciski na Bosch są zarówno ze strony przełożonych, polityków ale i jeszcze innego źródła...
To bardzo sprawnie napisany kryminał, z ciekawym i bardzo rozwojowym śledztwem, oraz interesującymi postaciami. Bez wielkich fajerwerków, ale jeżeli zacznie się czytać trudno się oderwać. Polecam!
